Δολοφονία 19χρονου: Απειλή ισοβίων αντιμετωπίζουν όλοι οι εμπλεκόμενοι στη φονική επίθεση που έγινε σε βάρος του άτυχου 19χρονου Άλκη στη Θεσσαλονίκη, ως αποτέλεσμα τυφλής οπ άδικής βίας. Ανεξάρτητα από το ποιος κρατούσε το μαχαίρι και κατάφερε τα φονικά χτυπήματα στον νεαρό φοιτητή , τα ποινικά δεδομένα , όπως τροποποιήθηκαν με τον νέα Ποινικό Κώδικα του 2019, δίνουν (δυνητικά) τη δυνατότητα στους δικαστές να φτάσουν στην ανώτερη ποινή των ισοβίων σε όλους τους συναυτουργούς της επίθεσης. Εν ολίγοις ενώ πάντα ο αυτουργός (που ενεργεί την πράξη) έχει την ανώτερη ποινή, η απάλειψη του όρου του απλού συνεργού σε ανθρωποκτονία που πάντα τιμωρούνταν με ελαττωμένη ποινή, οδηγεί δυνητικά (ως απόρροια του νέου άρθρου 47 του ΠΚ) όλους τους συμμετέχοντες αντιμέτωπους ακόμα και με ισόβια κάθειρξη.
Δολοφονία 19χρονου: Το άρθρο 47 ΠΚ
Συγκεκριμένα το εν λόγω άρθρο προβλέπει ότι “..όποιος, εκτός από την περίπτωση της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, πρόσφερε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται με μειωμένη ποινή (άρθρο 83). Το δικαστήριο μπορεί να επιβάλει την ποινή του αυτουργού, αν ο υπαίτιος προσφέρει άμεση συνδρομή κατά την τέλεση και στην εκτέλεση της πράξης, θέτοντας το αντικείμενο της προσβολής στη διάθεση του φυσικού αυτουργού”.
Η προηγούμενη διατύπωση του άρθρου 47, ανέφερε πως “…όποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1 στοιχ. β’ του προηγούμενου άρθρου, παρέσχε με πρόθεση σε άλλον οποιαδήποτε συνδρομή πριν από την τέλεση ή κατά την τέλεση της άδικης πράξης που διέπραξε, τιμωρείται ως συνεργός με ποινή ελαττωμένη (άρθρο 83)”.
Ηλίας Σιδέρης: “Κατάργηση της διάκρισης”
Όπως επισημαίνει ο δικηγόρος Ηλίας Σιδέρης “με τον νέο ποινικό κώδικα που τέθηκε σε ισχύ 01.07.19, άλλαξε η αντιμετώπιση της μεταχείρισης της “συνέργειας” στο έγκλημα. Ο νέος ποινικός κώδικας κατήργησε την διάκριση ανάμεσα στην απλή και την άμεση συνέργεια. Για όποιον λόγο και εάν έγινε αυτό, η διαφορά είναι μεγάλη σε σχέση με την ποινική μεταχείριση του κατηγορουμένου. Στην πρώτη περίπτωση, όταν ίσχυε η αυτοτελής συμμετοχή του δράστη στο έγκλημα “ως απλός συνεργός”¨ και εισάγονταν σε δίκη η υπόθεση, το δικαστήριο δεν είχε άλλη επιλογή, από το να επιβάλλει στον κατηγορούμενο ποινή ελαττωμένη.
Σήμερα, με τον ισχύοντα κώδικα, με την κατάργηση της έννοιας του απλού συνεργού, και ουσιαστικώς με την κατάργηση της δυνατότητας της ελαττωμένης ποινής, ήδη θεμελιωμένη από την παραπομπή στο ακροατήριο, ο κατηγορούμενος αντιμετωπίζει την ποινή του αυτουργού, ανεξαρτήτως πραγματικής συμμετοχικής δράσης!
Η θεωρία και η νομολογία, με τον Ποινικό Κώδικα του 1951, είχε παγιωθεί και η διαφορά ανάμεσα στον απλό και άμεσο συνεργό ήταν ξεκάθαρη. Τώρα οι κατηγορούμενοι με ξεκάθαρη συμμετοχική δράση, θα πρέπει να διεκδικούν την ελαττωμένη ποινή, υπό την απειλή της καταδίκης σε ποινή ίδιας βαρύτητας με αυτή του αυτουργού”.
Πηγή: dikastiko.gr