Εμφανίστηκε και κοινοποιήθηκε από εκατοντάδες χρήστες στα sosial media ένα ποίημα που δόθηκε σε παιδάκι νηπιαγωγείου της Δράμας, για την γιορτή της 25ης Μαρτίου. Από το θεατρικό παρουσιάστηκε μόνο το παρακάτω απόσπασμα που θα έπρεπε να απαγγείλει ένα από τα παιδάκια. Αυτό στάθηκε αφορμή να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων, καθώς κανείς δεν φανταζόταν ποιο μπορεί να είναι το νόημα της παιδικής παράστασης. Πολλοί υπέθεσαν ότι το απόσπασμα αυτό προέτρεπε σε αλλαγή των χρωμάτων της σημαίας μας. Όμως τι συμβαίνει πραγματικά;
Το θέμα ξεκίνησε στο facebook από την μητέρα του παιδιού που φωτογράφισε και κοινοποίησε το ποιηματάκι που δόθηκε στο παιδί της για την γιορτή της 25ης Μαρτίου, από την νηπιαγωγό.
Ακολούθησε ένας μικρός χαμός ατα social media με ύβρεις και εθνικιστικές κορόνες. Μέχρι και βιντεάκι στο youtube δημιούργησαν.
Για να καταλάβουμε τι ακριβώς συμβαίνει θα πρέπει να δούμε και να διαβάσουμε ολόκληρο το σκετς. Ο Δραμινός δημοσιογράφος Σπύρος Λάτσας επισκέφθηκε το νηπιαγωγείο και δημοσιοποίησε ολόκληρο το κείμενο της παράστασης.
Στο σκετς, η «Ελλάδα» κάθεται προβληματισμένη και ο «Ήλιος» τη ρωτά τι συμβαίνει. Του απαντάει πως τα παιδιά της, τα ελληνόπουλα, θέλουν να φτιάξουν τη σημαία της χώρας μας, αλλά διαφωνούν για το χρώμα που πρέπει να έχει.
Σε αυτό το σημείο μπαίνουν τα ελληνόπουλα και το καθένα αναφέρει το χρώμα που θέλει να έχει η σημαία. Το ένα λέει για κόκκινο χρώμα το άλλο για πράσινο κτλ. Ένα από τα παιδιά αναφέρει πως πρέπει να είναι πολύχρωμη, και αυτό είναι το επίμαχο ποιηματάκι που αναστάτωσε τους χρήστες στα social media.
Στη συνέχεια. η «Ελλάδα» λέει στα παιδιά να μη μαλώνουν και ρωτά τον «Ήλιο». Ο «Ήλιος» λέει πως από ψηλά βλέπει δύο χρώματα στη χώρα μας, το λευκό στα χιονισμένα βουνά και το γαλάζιο της θάλασσας. Η «υφάντρα» τελικά υφαίνει την γαλανόλευκη σημαία και όλα τα παιδάκια συμφωνούν πως είναι πολύ όμορφη, έχει πολύ ωραία χρώματα και τραγουδούν:
Γαλανή-γαλανή και ωραία,
είσαι εσύ των Ελλήνων Σημαία!
Στον αέρα διπλώνεις ψηλά
κι η καρδούλα μου πόσο χτυπά!
Φύσα-φύσα, γλυκό αεράκι.
τη σημαία μας πέτα ψηλά
κει π’ αστράφτουνε μάτια Ελλήνων,
κει π’ αστράφτει των Ελλήνων η ματιά!
