Θέλω να κάνω μια απλή ερώτηση σε όποιον ή όποιους αποφάσισαν την «αποζημίωση» των 2.000 ευρώ σε όποιον οδηγό (δηλαδή ο συνοδηγός πέρναγε ζάχαρη;) εγκλωβίστηκε στην Αττική Οδό: Πώς φτάσαμε σε αυτό το ποσό; Με ποιον τρόπο υπολογίστηκε η αξιοπρέπεια, η υγεία, ο σεβασμός, το κρύο, η ταλαιπωρία αυτών των ανθρώπων ώστε να φτάσουμε στο διχίλιαρο ώστε να… αποζημιωθούν;
Γιατί 2.000 ευρώ και όχι 20.000 ευρώ ή 200; Και παίρνοντας αυτά τα 2.000 ευρώ τι θα πρέπει να κάνουν και τι να μην κάνουν; Ο ανθρωπάκος που έκλαιγε αβοήθητος στο αυτοκίνητο του τι ακριβώς θα πρέπει να θυμάται και τι να ξεχάσει με αυτό το διχίλιαρο;
γράφει ο Νίκος Συρίγος – newsbomb.gr
Ο κόσμος που βγήκε και περπάτησε για ώρες μέσα στο χιόνι και στο κρύο τι θα αποτιμήσει με αυτό το ποσό; Η έγκυος που τα ξημερώματα της πετάξαμε ένα νερό και μια κουβέρτα για να βγάλει τη νύχτα, πώς θα νιώσει όταν πάρει στα χέρια της αυτά τα λεφτά; Κυρίως όμως θέλω την απάντηση για να δούμε επιτέλους σε αυτόν τον τόπο πώς ακριβώς υπολογίζουν όλοι αυτοί την αξιοπρέπεια, την υγεία και τον σεβασμό τους απέναντι στον παγωμένο και ταλαιπωρημένο πολίτη!
Πείτε μας… Ποια είναι αυτή η ρημάδα η εξίσωση που βγάζει αυτό το αποτέλεσμα; Τι προσθέσατε, τι αφαιρέσατε, τι διαιρέσατε, τι πολλαπλασιάσατε για να φτάσετε στα 2.000 ευρώ;
Ακούστε. Ο κόσμος, ο κόσμος που πέρασε τα πάνδεινα χθες, ο κόσμος που έχασε ανθρώπους και σπίτια στις φωτιές και στις πλημμύρες, οι επιβάτες του λεωφορείου τις προάλλες, τα παιδιά στο σχολείο της Νέας Φιλαδέλφειας, σας έχει ήδη σιχαθεί…
Εδώ και χρόνια ξέρει πως στα δύσκολα, το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον. Κι εσύ που κουνάς τώρα το δάχτυλο επειδή… κυβερνάει ο δικός σου και όχι ο άλλος, σκέψου… Σκέψου ότι αύριο θα είσαι εσύ το θύμα. Και μην παίζεις με τις πιθανότητες γιατί, σου θυμίζω, ζεις στην Ελλάδα.
Εδώ που το φθινόπωρο σημαίνει πλημμύρες, το καλοκαίρι φωτιές και ο χειμώνας εγκλωβισμός… Οπότε άσε τα δάχτυλα και τις κραυγές. Από σεβασμό σε όσους πέρασαν τα πάθη του Χριστού, επειδή ήθελαν να πάνε στη δουλειά τους.
Πηγή: newsbomb.gr