Σε ένα από τα κρεοπωλεία στη Δημοτική Αγορά Ξάνθης, δίπλα στα λουκάνικα, στη μοσχαρίσια σπάλα και το χοιρινό καρέ, βρίσκεται μια βιβλιοθήκη με βιβλία ιστορίας και αρχαία συγγράμματα. Ο ιδιοκτήτης του κρεοπωλείου Γιώργος Μπατζακίδης είναι καθημερινά στον χώρο από τις 6 το πρωί και πριν πιάσει τα …μαχαίρια του, κάνει την πρωινή του μελέτη. Μετά τη δουλειά, αφιερώνει άλλο ένα δίωρο για διάβασμα, προτού κλείσει το κατάστημά του.
Τι κι αν πέρασε όλη του τη ζωή με κρέατα, κοπές και παρασκευές… Η αγάπη του για την ιστορία και την έρευνα τον κέρδισε κι ας μην υπήρχε τίποτα τα προηγούμενα χρόνια που να προμηνύει αυτήν την εξέλιξη. Χάρη στις ατελείωτες ώρες διαβάσματος που έχει ξοδέψει τα τελευταία χρόνια, κατάφερε την τέταρτη δεκαετία της ζωής του, όχι μόνο να αλλάξει μορφωτικό επίπεδο, αλλά και να γράψει ένα σύγγραμμα για την ιστορία του μεγαλύτερου -ίσως- ευεργέτη της περιοχής του, του Χατζή Εμίν Αγά, του ανθρώπου που έχτισε το περίφημο ρολόι της Ξάνθης.
Σχεδόν τριάντα χρόνια κρεοπώλης, ο Γιώργος Μπατζακίδης κατάφερε να υπερπηδήσει πολλά εμπόδια που βρέθηκαν στο δρόμο του.
“Τα πρώτα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα στη Γερμανία, όπου πήγαινα σε γερμανικό σχολείο. Ξαφνικά, οι γονείς μου με έφεραν στην Ελλάδα, όπου έμεινα μόνος με τον παππού και τη γιαγιά και βρέθηκα στην έκτη δημοτικού σε ελληνικό σχολείο χωρίς να ξέρω σχεδόν καμία ελληνική λέξη”, αναφέρει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Παρά το σοκ που προκάλεσε η αλλαγή περιβάλλοντος και τη δυσκολία προσαρμογής, η αγάπη των παππούδων του, τού έδωσε δύναμη και κατάφερε να συνεχίσει. “Αν και στα επόμενα σχολικά χρόνια στο γυμνάσιο και το λύκειο ήμουν ένας μέτριος μαθητής, στην ιστορία -που με έλκυε πάρα πολύ, οι επιδόσεις μου συχνά ξεπερνούσαν το 17”, λέει.
Στο μεταξύ, οι γονείς του επέστρεψαν οριστικά από τη Γερμανία και το 1981 άνοιξαν κρεοπωλείο, όπου ο Γιώργος Μπατζακίδης από παιδί βοηθούσε, ενώ μετά το λύκειο, τις διετείς σπουδές πληροφορικής στο ΕΛΚΕΠΑ (Ελληνικό Κέντρο Παραγωγικότητας) Θεσσαλονίκης και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ανέλαβε μόνος του. “Στα 22 μου, οι γονείς μου άνοιξαν ένα νέο κρεοπωλείο, σε άλλη στοά της δημοτικής αγοράς κι εγώ κράτησα αυτό που είχαν έως τότε. Λίγα χρόνια αργότερα μάλιστα, ανοίξαμε και τρίτο κατάστημα για τον αδερφό μου, με αποτέλεσμα να είμαστε η μόνη οικογένεια στην Ελλάδα που είχε τρία κρεοπωλεία στην ίδια πόλη, με ίδια προϊόντα, αλλά διαφορετικά …ταμεία”, επισημαίνει.
Η αγάπη του για την ιστορία, ωστόσο, δεν είχε εγκαταλείψει ποτέ τον νεαρό κρεοπώλη. Συνειδητοποίησε ότι τού αρέσει επίσης η έρευνα και η αναζήτηση της αλήθειας κι έτσι στα 32 του πήγε στο Ίδρυμα Θρακικής Τέχνης και Παράδοσης, όπου για δέκα ακαδημαϊκά έτη παρακολούθησε βυζαντινή, οθωμανική και κλασική ιστορία. Έτσι άρχισε να ερευνά την ιστορία της Ξάνθης και να γράφει για τις άγνωστες πτυχές της πόλης. “Πώς θα υπέγραφα τα άρθρα μου όμως; Γιώργος Μπατζακίδης – κρεοπώλης; Επειδή αυτό δεν ήταν δυνατό να συμβεί, αποφάσισα να φοιτήσω στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, όπου κατάφερα να τελειώσω το τμήμα ανθρωπιστικών σπουδών στον ελληνικό πολιτισμό με δύο υποτροφίες”, επισημαίνει.
Η δίψα για μάθηση και για κάλυψη του χαμένου ακαδημαϊκού χρόνου δεν σταμάτησε εκεί. Αμέσως μετά την ορκωμοσία του ξεκίνησε μεταπτυχιακές σπουδές, με θέμα τη μικρασιατική καταστροφή. Με πολλές γνώσεις στην πλάτη του πια, ξεκίνησε το ερευνητικό του έργο. Εκτός από το σύγγραμμα που εκδόθηκε το 2020 με τίτλο: “Χατζή Εμιν Αγά, ο Μεγάλος Ευεργέτης της Ξάνθης” και το οποίο -όπως λέει- προτίθεται να μεταφράσει το πανεπιστήμιο της Αδριανούπολης στην τουρκική γλώσσα, συνεχίζει τις μεταφράσεις των οθωμανικών αρχείων από την περιοχή της Ξάνθης της περιόδου 1870 – 1900.
“Έχω στα χέρια μου ένα πολύτιμο εργαλείο, ένα κειμήλιο: Το τρίγλωσσο λεξικό του 1876 του Αβραάμ Μαλιάκα (αραβικά, τουρκικά, ελληνικά), με το οποίο μεταφράζω τα αρχεία που έχω στην κατοχή μου. Διότι είναι διαφορετικό να μεταφράζεις οθωμανικά αρχεία του 1870 με ένα σύγχρονο λεξικό και είναι άλλο να μεταφράζεις οθωμανικά αρχεία με τη σημασιολογία και τη μετάφραση της εποχής εκείνης”, υποστηρίζει.
Ο 50χρονος κρεοπώλης δηλώνει ότι θα συνεχίσει να προμηθεύει τους συμπολίτες του με ποιοτικά κρέατα και ταυτόχρονα, μέσα από σκληρή δουλειά, μελέτη και έρευνα, να αναδεικνύει την ιστορία της πόλης τους, με πρωτόλειο υλικό, που βγαίνει για πρώτη φορά στο φως.
Πηγή: thetoc.gr