Μια γυναίκα που αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, πυροβολώντας τον εαυτό της στο πρόσωπο με ένα όπλο και επιβίωσε βρήκε την αγάπη και την ευτυχία.
Ένα συννεφιασμένο πρωινό του 2010, η Κρίστεν Μακ Γκίνες γέμισε το όπλο της και αποφάσισε να πυροβολήσει τον εαυτό της στο κεφάλι.
Η απόφαση να αυτοκτονήσει ήρθε μετά από έναν χρόνο κατάθλιψης, επειδή είχε χάσει την δουλειά της, είχε χωρίσει και είχε πεθάνει η αγαπημένη της γιαγιά.
Δείτε το βίντεο.
“Μέχρι το 2009 ζούσα μια πολύ ωραία ζωή. Είχα πολλούς φίλους, μου άρεσε η δουλειά μου και η γιαγιά μου ήταν η καλύτερη μου φίλη. Μετά, όλα κατέρρευσαν”, ανέφερε η ίδια.
“Έχασα την δουλειά μου. Η γιαγιά μου πέθανε. Ο σύντροφός μου με τον οποίο συζούσαμε με χώρισε”, δήλωσε.
“Εκείνη την στιγμή ένιωσα ότι το να αυτοκτονήσω ήταν σωστό”, ανέφερε η Κρίστεν.
Ευτυχώς, όμως, για την ίδια στο διπλανό δωμάτιο ήταν ο συγκάτοικός της, ο οποίος μόλις άκουσε τον πυροβολισμό έτρεξε στο δωμάτιο της ουρλιάζοντας.
“Το ουρλιαχτό που βγήκε από το στόμα του ήταν η πιο τρομοκρατημένη και πανικοβλημένη φωνή που έχω ακούσει ποτέ στην ζωή μου”, ανέφερε η Κρίστεν.
Την μετέφεραν στο νοσοκομείο, όπου έμεινε 3 εβδομάδες σε κώμα.
Η Κρίστεν πριν από την απόπειρα αυτοκτονίας.
“Νομίζω ότι η μεγαλύτερη αλλαγή για μένα ήταν ότι είδα πόση υποστήριξη είχα και πόσοι άνθρωποι πραγματικά ενδιαφέρθηκαν για μένα. Η αγάπη που πήρα με βοήθησε να απομακρύνω την οργή και την αγανάκτηση που ένιωθα”, ανέφερε η Κρίστεν.
Η Κρίστεν πριν την απόπειρα αυτοκτονίας μαζί με μια φίλη της.
Η Κρίστεν μαζί με έναν φίλο της πριν την απόπειρα αυτοκτονίας.
Μετά την απόπειρα αυτοκτονίας, η Κρίστεν έκανε 49 επεμβάσεις για να επαναφέρει το πρόσωπό της και θα χρειαστεί να κάνει και άλλες στο μέλλον.
“Δεν θα ξαναγίνω ποτέ ο άνθρωπος που ήμουν πριν, αλλά αυτό είναι καλό. Τώρα, είμαι ευγνώμων”, δήλωσε.
Τώρα, η Κρίστεν περνάει τον χρόνο της βοηθώντας άλλους να ξεπεράσουν το στίγμα που συνοδεύει τις ψυχικές ασθένειες και τις απόπειρες αυτοκτονίας ως εθελόντρια στο Trauma Network Centre στην Βιρτζίνια.
“Η αυτοκτονία είναι μια φριχτή πράξη. Υπάρχει ένα μεγάλο στίγμα γύρω από τις αυτοκτονικές σκέψεις και τις απόπειρες αυτοκτονίας με αποτέλεσμα οι άνθρωποι να τις κρατάνε κρυφές. Μιλώντας για την αυτοκτονία και παραδεχόμενοι την ύπαρξή της, οι άλλοι καταλαβαίνουν ότι δεν είναι μόνοι τους”, ανέφερε η Κρίστεν.