Δέχθηκαν επιθέσεις καρχαριών, έχασαν τη μηχανή του σκάφους τους και έπειτα το κεντρικό τους κατάρτι.
Κι όμως, δύο σκληραγωγημένες γυναίκες από τη Χονολουλού κατάφεραν να επιβιώσουν για πέντε μήνες στη θάλασσα, μαζί με τους σκύλους τους, σε μια περιπέτεια που σίγουρα θα τους μείνει αξέχαστη για όλη τους τη ζωή.
Την περασμένη Τετάρτη, ένα ψαροκάικο εντόπισε το σκάφος των δύο γυναικών και ενημέρωσε το αμερικανικό ναυτικό, που έσπευσε να διασώσει τις ταλαιπωρημένες ιστιοπλόους.
Η στιγμή της άφιξης του αμερικανικού σκάφους USS Ashland καταγράφηκε στο παρακάτω συγκλονιστικό βίντεο:
Σύμφωνα με τον Guardian, οι Jennifer Appel και η Tasha Fuiaba ταξίδευαν από την Χαβάη στην Ταϊτή όταν η μηχανή του σκάφους τους έπαθε βλάβη κατά τη διάρκεια μιας κακοκαιρίας τον περασμένο Μάιο.
Οι δύο γυναίκες, έμπειρες ιστιοπλόοι, πίστεψαν ότι θα τα κατάφερναν να φτάσουν στον προορισμό τους μόνο με τα πανιά του σκάφους. Ωστόσο, λίγες μέρες αργότερα, έσπασε και το κεντρικό τους κατάρτι, με αποτέλεσμα να ξεκινήσει μια απίστευτη περιπλάνηση που έμελλε να κρατήσει αρκετούς μήνες.
Δύο μήνες μετά από την έναρξη του ταξιδιού τους, και αρκετό διάστημα μετά από την προγραμματισμένη τους άφιξη στην Ταϊτή, οι δύο γυναίκες άρχισαν να στέλνουν σήματα κινδύνου. Ωστόσο, δεν υπήρχαν κοντά τους σκάφη και είχαν φτάσει πια πολύ μακριά από τη στεριά ώστε τα σήματά τους να φτάσουν σε κάποιο από τα δύο νησιά.
H Appel συνέχιζε να στέλνει σήματα κινδύνου καθημερινά για τρεις μήνες, χωρίς να λάβει την παραμικρή απάντηση. «Είχαμε απελπιστεί, αλλά ήταν το μόνο πράγμα που μπορούσαμε να κάνουμε, και έτσι συνεχίζαμε ακάθεκτες».
Ένα βράδυ, ένα κοπάδι καρχαριών επιτέθηκε στο σκάφος τους. «Είχαμε τρομοκρατηθεί. Ευτυχώς, το κύτος του σκάφους ήταν αρκετά ανθεκτικό ώστε να αντέξει το σφυροκόπημα», δήλωσε η Appel μετά τη διάσωσή τους την Τετάρτη, 900 μίλια νοτιοανατολικά από την Ιαπωνία.
Όπως παραδέχθηκε η γυναίκα, πολλές φορές πίστεψαν ότι θα πεθάνουν στη θάλασσα, κάτι που θεωρεί «πολύ ανθρώπινο» δεδομένων των συνθηκών. Αυτό ωστόσο που τις βοήθησε σημαντικά ήταν τα δύο σκυλιά τους, που τους έδιναν κουράγιο με τη συντροφιά τους.
Πολύ σημαντικό ρόλο στην επιβίωσή τους έπαιξε επίσης και η προνοητικότητά τους, αφού οι δύο γυναίκες είχαν σκεφτεί να πάρουν μαζί τους μια συσκευή αφαλάτωσης νερού, αλλά και απόθεμα αποξηραμένων τροφίμων και ζυμαρικών για έναν ολόκληρο χρόνο.