Παρασκευή, 13 Δεκεμβρίου 2024
ελληνική μουσικήΦωτεινή Βελεσιώτου: Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο και θα νικήσω δίχως...

Φωτεινή Βελεσιώτου: Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο και θα νικήσω δίχως πανοπλία

Φωτεινή Βελεσιώτου. Το πρώτο τραγούδι της που άκουσα ήταν οι “Μέλισσες”.  Υπέροχοι στίχοι μιας ιδιαίτερης ιστορίας αγάπης που ερμηνεύει ιδανικά,  μια γνήσια ρεμπέτισσα, με την υπέροχη χροιά φωνής. Μια παρουσία εκτός star system που θυμίζει την αξέχαστη Σωτηρία Μπέλλου.

γράφει η Μανταλένα Μαρία Διαμαντή

Τότε, αναρωτήθηκα πώς καταφέρνει να συγκινεί και να καθηλώνει με τις ερμηνείες της…

“Ταυτίζομαι με τις μικρές ιστορίες που τραγουδώ, χαρές, πίκρες και έρωτες, Αν δεν μπω μέσα στο τραγούδι, δεν μπορώ να το αποδώσω. Επίσης διακωμωδώ τα λάθη μου, γελάω μαζί τους.”  έχει πει σε συνέντευξή της στην Καθημερινή.

Εδώ και χρόνια, πολύς κόσμος τη θαυμάζει και την ακολουθεί σταθερά.   Γιατί εκείνη όχι μόνο αφοσιώνεται όταν τραγουδάει, αλλά δίνει και όλο το συναίσθημα που υπάρχει στην ψυχή της…

Ας θυμηθούμε τα δύο υπέροχα τραγούδια  που ερμηνεύει, τις “Μέλισσες” και “Διόδια” κι ας αφεθούμε στο ταξίδι που μας οδηγεί…

Μέλισσες

Στίχοι:   Ελένη Φωτάκη

Μουσική:    Γιώργος Καζαντζής

Να σε μισήσω είν`αργά
αέρας με δροσολογά
με κυνηγούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες.

Τινάζω το βασιλικό
να σταματήσω το κακό
σ`είχανε δέσει μάγισσες
μα πάλι εσύ με ράγισες.

Νυχτώνει βγαίνω να σε βρω
σα φεγγαράκι δυο μερώ
κλειστά παραθυρόφυλλα
να μ`αγαπάς πώς το`θελα.

Θυμάρι ρίχνω στις φωτιές
με τυραννούν οι ομορφιές
οι ομορφιές οι φόνισσες
κι εσύ που με λησμόνησες.

Αν κλάψω μη με φοβηθείς
την ένοιωσα και πριν χαθείς
μια πίκρα στο ροδόνερο
γιατί μ`αρνιόσουν τ`όνειρο.

Θα ρίχνω εκεί που περπατάς
τον όρκο μας να τον πατάς
κι ας με πονούν οι μέλισσες
κι εσύ που δε με θέλησες

Διόδια

Στίχοι:   Πόλυς Κυριάκου

Μουσική:    Σταύρος Σιόλας

Τώρα θα δεις τα χρώματα ν’ αλλάζουνε
και τα βουνά να σμίγουν ένα-ένα.
Άγγελοι σαν θνητοί θα σ’ αγκαλιάζουνε
εχθροί θα σου μιλούν αγαπημένα.

Τώρα θα πιω νερό απ΄το ποτήρι σου
δικά σου θα `ναι πια όσα δεν έχω.
Θα σπρώξω ουρανό στο παραθύρι σου
κι ό,τι δεν άντεχα θα το αντέχω.

Τώρα θα πιάσω σπίτι στον παράδεισο
τσάμπα οικόπεδο σε παράλια.
Του έρωτα θα βάλω το πουκάμισο
και θα νικήσω δίχως πανοπλία.

Τώρα θα δεις μες στης ψυχής τα υπόγεια
τραπέζι με ψωμί, νερό κι αλάτι
τώρα που δεν υπάρχουνε διόδια
που πέφτει σαν ζεστή βροχή η αγάπη.

96585df082e7ea781c98a8d6750173b6 1

[klik]

Τα πιο σημαντικά