Τα σημάδια που δείχνουν πως στο μέλλον ένα παιδί ίσως γίνει ψυχοπαθής ενήλικας, μπορούν να παρατηρηθούν από την ηλικία των 3 ετών.
Μερικές φορές, οι πράξεις των γονιών ωθούν τα παιδιά στο να επιδείξουν αυτά τα σημάδια, τα οποία δυστυχώς δεν θεωρούν σημαντικά.
Παρακάτω θα μάθετε μερικά βασικά χαρακτηριστικά των παιδιών με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά. Πολλοί δολοφόνοι συμπεριφερόντουσαν έτσι σε παιδική ηλικία, αλλά δυστυχώς κανείς δεν το είχε καταλάβει εγκαίρως.
© BBC Films
Ας ξεκινήσουμε με την τριάδα Μακντόναλντ. Αυτά είναι 3 σημάδια συμπεριφοράς που δείχνουν (με πολύ μεγάλη πιθανότητα), ότι τέτοια παιδιά τείνουν να διαπράξουν βίαια εγκλήματα στο μέλλον. Η τριάδα αυτή δημιουργήθηκε από τον Τζον Μ. Μακντόναλντ, έναν Αμερικανό ψυχίατρο που ανέλυσε τη συμπεριφορά περίπου 100 εγκληματιών.
#1 Σκληρότητα με τα ζώα
Η σκληρότητα προς τα ζώα είναι ένα από τα πιο εμφανή σημάδια μιας ψυχοπαθητικής διαταραχής σε ένα παιδί. Αν του εξηγήσετε ότι δεν είναι σωστό να τραβάει την ουρά της γάτας ή το λουρί του σκύλου και το παιδί καταλάβει και δεν συνεχίσει να επαναλαμβάνει αυτές τις ενέργειες στο μέλλον, δεν χρειάζεται να ανησυχείτε. Αν ένα παιδί κακοποιεί βίαια τα ζώα ή τα σκοτώνει, είναι καιρός να δράσετε. Πρόκειται για έναν τρόπο έκφρασης θυμού των μελλοντικών δολοφόνων κατ’ εξακολούθηση, χρησιμοποιώντας τα ανυπεράσπιστα ζώα. Συχνά, οι ψυχοπαθείς σκοτώνουν τα θύματά τους με ίδιο ή παρόμοιο τρόπο που βλάπτουν τα ζώα. Η σχέση μεταξύ της κακοποίησης των ζώων και της ψυχοπάθειας είναι τόσο προφανής, που το FBI στις ΗΠΑ άρχισε να καταγράφει τις περιπτώσεις κακοποίησης ζώων σε ετήσιες ποινικές αναφορές.
Σε αυτές τις φωτογραφίες είναι ο Τζέφρι Ντάμερ, ένας Αμερικανός κατά συρροή δολοφόνος, ο οποίος καταδικάστηκε με 15 ποινές ισόβιας κάθειρξης. Παρατηρήστε τον τρόπο που κρατά το γατάκι.
© wikipedia
#2 Αδυναμία στους εμπρησμούς
Η πυρομανία και η οποιαδήποτε τάση σε εμπρησμούς, είναι το δεύτερο σημάδι. Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για να εκφράσουν το θυμό και την ανυπακοή τους.
#3 Ακράτεια ούρων
Φυσικά, δεν υπάρχει καμία εγγύηση 100% ότι ένα παιδί ηλικίας 6 ετών και άνω που ουρεί στο κρεβάτι του είναι μελλοντικός ψυχοπαθής. Ωστόσο, αυτή η διαταραχή συχνά προκαλεί πράξεις εμπρησμού, κακοποίησης ζώων και πολλές άλλες, επειδή η κατάσταση αυτή είναι ταπεινωτική για ένα παιδί. Ως αποτέλεσμα, τα παιδιά νιώθουν θυμωμένα και προσβεβλημένα. Αν οι γονείς δεν αντιδρούν καλά στο γεγονός ότι το παιδί τους έχει αυτά τα ατυχήματα ή αν οι φίλοι του το χλευάζουν, μπορεί να εμφανιστούν αλλαγές.
Για παράδειγμα, ο Αντρέι Τσικατίλο υπέφερε από ακράτεια ούρων και ήταν ο πιο φοβερός μανιακός της Σοβιετικής Ένωσης. Η μητέρα του τον χτυπούσε κάθε φορά που είχε ένα ατύχημα. Πολύ αργότερα, άρχισε να απολαμβάνει να παρακολουθεί άλλα παιδιά να υποφέρουν, το οποίο τον οδήγησε στα τρομερά πράγματα που έκανε αργότερα.
BrightSide
Οι ψυχολόγοι αναφέρουν πολλά άλλα σημάδια εκτός της τριάδας του Μακντόναλντ. Αξίζει να δίνετε προσοχή σε αυτά, γιατί μερικές φορές υπάρχει μια αρκετά λεπτή γραμμή ανάμεσα στη φυσιολογική και στη μη φυσιολογική συμπεριφορά.
#4 Παραβιάσεις κανόνων
Υπάρχει κάποιος που ποτέ δεν έχει σπάσει το αγαπημένο αντικείμενο κάποιου ή που ποτέ δεν έχει καθυστερήσει; Κάθε παιδί βρίσκεται σε μια κατάσταση όπου καταλαβαίνει ότι πρέπει είτε να πει ένα ψέμα είτε να παραδεχτεί την αλήθεια. Αλλά τα παιδιά με ψυχοπαθητικά γνωρίσματα αντιλαμβάνονται την παραβίαση των κανόνων πολύ διαφορετικά: παίρνουν χαρά και αδρεναλίνη από αυτό.
Το ίδιο ισχύει για την αδρεναλίνη που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι όταν κλέβουν κάτι. Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ το περιέγραψε πολύ καλά στον Χάρι Πότερ, στα κεφάλαια για την παιδική ηλικία του Βόλντεμορτ. Ο καθηγητής Ντάμπλντορ βρήκε κλεμμένα παιχνίδια που ανήκαν σε άλλα παιδιά. Ο Βόλντεμορτ δεν τα χρειαζόταν πραγματικά, αλλά απολάμβανε να βλέπει τους άλλους να χάνουν κάτι σημαντικό για αυτούς.
© Warner Bros.
#5 Ψέματα χωρίς τύψεις
Αν ένα παιδί λέει ψέματα επειδή φοβάται να τιμωρηθεί, μπορείτε να καταλάβετε τον λόγο που ψεύδεται. Ωστόσο, αν λέει ψέματα απλά γιατί αυτό θέλει, χωρίς τύψεις και με μια αρκετά σίγουρη έκφραση στο πρόσωπό του, είναι λόγος να ανησυχήσετε. Ίσως υπάρχει κάποιο πρόβλημα και του αρέσει η όλη διαδικασία του ψεύδους.
Επιπλέον, όταν ένα παιδί με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά πιάνεται να λέει ψέματα, αρχίζει να θυμώνει ή ακόμη και να δρα υστερικά ως μορφή χειραγώγησης. Αυτό δεν συμβαίνει επειδή φταίνε για το ψέμα τους, αλλά επειδή αυτό ανακαλύφθηκε.
Φυσικά, μπορεί να μην είναι ψυχοπαθής. Ωστόσο, ίσως είναι ένας καλός λόγος να επισκεφτείτε έναν ψυχολόγο.
#6 Εκφοβισμός
Φυσικά, κάθε άνθρωπος που εκφοβίζει τους άλλους δεν είναι απαραίτητα μελλοντικός ψυχοπαθής. Οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό για διάφορους λόγους: ίσως θέλουν προσοχή ή δύναμη, μπορεί να επιθυμούν να μοιάζουν με τους βίαιους γονείς τους, τα είδωλά τους και ούτω καθεξής. Ωστόσο, υπάρχει ένας λόγος που μπορεί να σας βοηθήσει να ανακαλύψετε τα ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά: Ίσως θέλουν να ταπεινώσουν άλλους ανθρώπους απλώς και μόνο επειδή το απολαμβάνουν.
© dailymail
#7 Απάθεια
Τα παιδιά με ψυχοπαθητικά χαρακτηριστικά δεν δείχνουν φόβο τόσο εύκολα όσο οι συνομήλικοί τους και δεν αισθάνονται το άγχος στο ίδιο επίπεδο. Δεν έχουν ιδέα τι είναι η συμπόνια.
Και εδώ είναι μια εξήγηση: Σύμφωνα με την ψυχολόγο Χέδερ Άιρβιν της κλινικής R.E.A.D., το πρώτο έτος της ζωής ενός παιδιού είναι το πιο σημαντικό για τον καθορισμό της μελλοντικής του ψυχικής υγείας.
Συγκεκριμένα, η ψυχολόγος Άιρβιν αναφέρει: «Οι ψυχοπαθείς δεν εμφανίζονται από το πουθενά. Απλά πρέπει να ρίξετε μια ματιά στα πρώτα τους χρόνια, σε αυτά που συνέβαιναν με αυτά τα παιδιά όταν γεννήθηκαν. Για παράδειγμα, αν έκλαιγαν τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους και κανείς δεν τα φρόντιζε, δεν τα τάιζε όταν πεινούσαν και δεν τα βοήθησε, το μυαλό τους το απομνημόνευσε αυτό και συνειδητοποίησαν ότι τα συναισθήματα δεν έχουν σημασία. Με βάση αυτή την έννοια, αρχίζουν να σχηματίζονται άλλες δομές του εγκεφάλου.»
Επιπλέον, υπάρχει ένα περίεργο γεγονός. Αν ένα παιδί μεγάλωσε σε καλό περιβάλλον, αλλά μετά την ηλικία των 5 ετών υπήρξε κάποια βία στη ζωή του, οι πιθανότητες να γίνει ψυχοπαθής είναι πολύ χαμηλότερες, αφού η συνείδησή του είχε αρκετό χρόνο για να διαμορφωθεί.
Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς έχουν τεράστια ευθύνη όχι μόνο για την υγεία του παιδιού, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο το παιδί βλέπει τον κόσμο. Και αν υπάρχουν αποκλίσεις, είναι πάντα καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν ειδικό, παρά να προσπαθήσετε να λύσετε το πρόβλημα χωρίς τη βοήθεια επαγγελματιών.