“Όλες οι καλές ιστορίες αξίζουν ένα μικρό εξωραϊσμό”, λέει ο παλιός καλός Γκάνταλφ. Στην λογοτεχνία αυτό μπορεί να είναι λειτουργικό, αλλά η ιστορία δεν συγχωρεί τέτοια πράγματα. Οι εσφαλμένες εκτιμήσεις γεγονότων και οι πολυάριθμες υποθέσεις μετατρέπονται σε σχολικά βιβλία με την πάροδο του χρόνου.
Δείτε παρακάτω 7 ιστορικά γεγονότα που δεν έπρεπε να πιστέψουμε ποτέ.
Ο Σαίξπηρ δεν έγραψε ποτέ τίποτα. Ο συγγραφέας ήταν άλλος.
© Martin Droeshout © wikipedia.org © wikimedia.org
Ο Σαίξπηρ γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα εμπορικό κέντρο προβάτων, όπου θεωρείται ότι δε θα μπορούσε να αποκτήσει τις γνώσεις για να γράψει τόσο περίπλοκες περιγραφές για την πολιτική, τους δικαστές και τις κουλτούρες άλλων χωρών.
Επιπλέον, δεν υπάρχει μοναδική υπογραφή του συγγραφέα. Τα περισσότερα από τα έργα του υπογράφονται με διαφορετικό τρόπο και το επώνυμό του γράφεται ως Σαίξπηρ, Σαιξ-πηρ ή Σακ- πηρ.
Αυτή η θεωρία συχνά απορρίπτεται, αλλά έχει υποστηρικτές, όπως ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Μαρκ Τουέιν και ο Σίγκμουντ Φρόυντ.
Η Μαρία Αντουανέτα δεν είπε στους χωρικούς να φάνε παντεσπάνι.
© Columbia Pictures
Κάποτε, η Γαλλίδα Βασίλισσα Μαρία Αντουανέτα, είπε τα ακόλουθα λόγια στους φτωχούς υπηκόους της: “Αν δεν έχουν ψωμί, ας φάνε παντεσπάνι.”
Ωστόσο, ήταν ο Ζαν Ζακ Ρουσσώ που έγραψε για πρώτη φορά αυτή τη φράση, που υποτίθεται δήλωσε κάποιος μονάρχης. Αλλά δεν ήταν η Μαρία Αντουανέτα, γιατί τότε ήταν 9 ετών και ζούσε ακόμα στην Αυστρία. Μια άλλη εκδοχή, υποστηρίζει ότι είπε αυτά τα λόγια, αλλά χωρίς περιφρονητική διάθεση: ο νόμος εκείνης της εποχής, έλεγε ότι οι αρτοποιοί έπρεπε να μειώσουν τις τιμές στα ακριβά ψωμιά κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Οι πυραμίδες δε χτίστηκαν από σκλάβους.
Ο Ηρόδοτος ήταν ο πρώτος που έγραψε ότι εργάστηκαν οι σκλάβοι για την κατασκευή των πυραμίδων. Ωστόσο, ο αρχαίος ιστορικός έζησε πολύ αργότερα από την κατασκευή τους.
Στις αρχές του 1990, οι αρχαιολόγοι βρήκαν τους τάφους των ανθρώπων που εργάζονταν στην κατασκευή των πυραμίδων. Τους είχαν θάψει με τιμή και ήταν πολύ κοντά στους ίδιους τους Φαραώ. Η εξέταση των σκελετών τους, έδειξε ότι αυτοί οι άνθρωποι τρέφονταν καλά και δούλευαν με βάρδιες. Οπότε, το συμπέρασμα είναι προφανές: ήταν εργαζόμενοι, όχι δούλοι.
Η ζώνη αγνότητας είναι ένα ψέμα
© Karl Friedrich Lessing © Conrad Kyeser von Eichstadt
Οι ιστορίες λένε ότι ένας άντρας που πήγαινε σε μια ιερή σταυροφορία, έβαλε στη σύζυγό του μια μεταλλική ζώνη για να μη μπορεί να τον απατήσει και πήρε μαζί του το κλειδί. Ωστόσο, καμία γυναίκα δε θα μπορούσε να ζήσει πολλές μέρες φορώντας μια τέτοια ζώνη, γιατί θα πέθαινε από σήψη.
Καμία έμπιστη πηγή του Μεσαίωνα δεν αναφέρει τίποτα για κάποια τέτοια συσκευή και οι ζώνες που βρέθηκαν στη σύγχρονη εποχή ήταν τελικά ψεύτικες.
Η Σφίγγα της Γκίζας έχασε τη μύτη της πολύ πριν φτάσει ο Ναπολέοντας στην Αίγυπτο
© Jean-Léon Gérôme
Υπάρχει μια κοινή παρανόηση, ότι κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Αίγυπτο (1798-1801), διέταξε τους στρατιώτες του να κάνουν δοκιμαστικές βολές με στόχο τη Σφίγγα. Έτσι υποτίθεται ότι έχασε τη μύτη της.
Στην πραγματικότητα, η Σφίγγα είχε χάσει τη μύτη της πολύ πριν πάει ο Ναπολέοντας στην Αίγυπτο και αυτό αποδεικνύεται από σκίτσα ταξιδιωτών πριν τη γαλλική εκστρατεία.
Η βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας είχε καταστραφεί πριν τη περιβόητη φωτιά
© Canal+ España © pixabay.com
Χιλιάδες πάπυροι και ανεκτίμητη γνώση – όλα υποτίθεται ότι κάηκαν κατά την επίθεση του Ιούλιου Καίσαρα στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου.
Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα, είναι ότι ο Καίσαρας δεν είχε σχεδόν τίποτα για να καταστρέψει. Πολύ πριν την άφιξή του, η βιβλιοθήκη είχε υποστεί σοβαρές βλάβες από έναν άλλον εχθρό και ακόμη νωρίτερα από φανατικούς πιστούς.
Ωστόσο, ο κύριος λόγος για την καταστροφή της βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας, ήταν αρκετά πεζός: Το κράτος μείωσε σταδιακά τις δαπάνες του για τις ανάγκες της βιβλιοθήκης. Οι υποτροφίες καταργήθηκαν και οι ξένοι επιστήμονες δε μπορούσαν να επισκέπτονται το κτίριο. Στο τέλος, η βιβλιοθήκη εγκαταλείφθηκε.
Ο Δούρειος Ίππος δεν υπήρχε
© Giovanni Domenico Tiepolo
Δυστυχώς, καμία άλλη πηγή πέρα από την Ιλιάδα του Ομήρου και την Αινειάδα του Βιργίλιου, δε μας αναφέρει κάτι για τον Τρωικό Πόλεμο. Αυτό οδήγησε στη δημιουργία πολλών μύθων και θρύλων. Κάποιοι ερευνητές πιστεύουν ότι δεν υπήρχε ξύλινο άλογο, αλλά μόνο ένας πολιορκητικός κριός που έμοιαζε με άλογο ή ένα όπλο πολιορκίας που είχε πάρει το όνομα του ζώου. Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο Δούρειος Ίππος ήταν ένας σεισμός, που κατέστρεψε τα τείχη της Τροίας