Σε πενταετή κάθειρξη καταδίκασε τον Όσκαρ Πιστόριους η δικαστής Τοκοζίλε Μασίπα, για την ανθρωποκτονία εξ αμελείας της συντρόφου του, Ρίβα Στέενκαμπ στις 14 Φεβρουαρίου του 2013.
Επίσης, ο Πιστόριους καταδικάστηκε σε φυλάκιση τριών ετών με αναστολή για επίθεση με πυροβόλο όπλο. Ο Πιστόριους εθεάθη να σκουπίζει τα μάτια του μετά την ανακοίνωση της ποινής.
Μεταξύ των επιλογών που είχε η δικαστής ήταν η επιβολή ποινής με αναστολή και πρόστιμο, που σημαίνει ότι ο Πιστόριους δεν θα πήγαινε στη φυλακή, η διαταγή σε κατ’οίκον περιορισμό ή η φυλάκιση μέχρι 15 χρόνια.
Οι συνήγοροι υπεράσπισής του ζητούσαν μια τριετή περίοδο «σωφρονιστικής επίβλεψης», δηλαδή κατ’ οίκον περιορισμό σε συνδυασμό με την προσφορά κοινωνικής εργασίας. Αντιθέτως, το αίτημα των εισαγγελέων ήταν η δεκαετής φυλάκισή του δεδομένων των φριχτών συνθηκών θανάτου της Στέενκαμπ, έπειτα από τους πυροβολισμούς που δέχτηκε.
«Η απόφαση είναι δική μου και μόνο δική μου», δήλωσε η δικαστής Τοκοζίλε Μασίπα κατά την έναρξη της συνεδρίασης. Πρόσθεσε μάλιστα ότι με την επιβολή της ποινής στόχος της είναι «η επίτευξη της σωστής ισορροπίας μεταξύ της τιμωρίας, της αποτροπής και της αποκατάστασης.
Ο Οσκαρ Πιστόριους είχε καταδικαστεί στις 12 Σεπτεμβρίου για ανθρωποκτονία εξ αμελείας από κακουργιοδικείο της Πραιτώριας για τον θάνατο της συντρόφου του, Ρίβα Στέενκαμπ, αποφεύγοντας την καταδίκη σε ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Επίσης, ο Πιστόριους βρέθηκε ένοχος για άσκοπο πυροβολισμό, όταν χρησιμοποίησε το πιστόλι του κάτω από το τραπέζι πολυσύχναστου εστιατορίου του Γιοχάνεσμπουργκ. Η δικαστής αθώωσε, όμως, τον ανάπηρο δρομέα από δύο άλλες κατηγορίες παράνομης οπλοχρησίας και παράνομης κατοχής πυρομαχικών. Την ενοχή του Πιστόριους για ανθρωποκτονία από αμέλεια στήριξε η δικαστής Μασίπα στο σκεπτικό ότι όταν ο Πιστόριους πυροβόλησε τέσσερις φορές με το πιστόλι του των εννέα χιλιοστών, προς την πόρτα του λουτρού, δεν γνώριζε ότι η Ρίβα Στέενκαμπ βρισκόταν πίσω από αυτήν, πιστεύοντας ότι είχε πέσει θύμα διάρρηξης στην πολυτελή του κατοικία του στην Πραιτώρια.
Ο Πιστόριους γεννήθηκε το 1986 στο Γιοχάνεσμπουργκ χωρίς περόνη και στα δύο πόδια και όταν ήταν 11 μηνών, οι γονείς του αποφάσισαν να τα ακρωτηριάσουν από το γόνατο και κάτω αντικαθιστώντας τα με πρωτοποριακά προσθετικά πόδια, κατασκευασμένα από ανθρακόνημα.
Το γεγονός αυτό τού επέτρεψε να συμμετέχει απρόσκοπτα σε αθλήματα ενώ μεγάλωνε.
«Η μητέρα μου συνήθιζε να λέει στον αδερφό μου “εσύ βάλε τα παπούτσια σου κι εσύ Όσκαρ τα πόδια σου”» είχε δηλώσει σε συνέντευξή του το 2011.
Οι γονείς του πήραν διαζύγιο όταν ήταν έξι ετών. Η σχέση του με τον πατέρα του είναι προβληματική, ωστόσο διατηρεί καλές σχέσεις με τα ετεροθαλή αδέρφια του που βρίσκονταν δίπλα του σε όλη τη διάρκεια της δίκης.
Η μητέρα του απεβίωσε όταν ο ίδιος ήταν 15 ετών με την ημερομηνία του θανάτου της να είναι χαραγμένη σε τατουάζ στον βραχίονά του.
Ο δρομέας κατάφερε να γίνει παγκόσμιο σύμβολο όταν προκρίθηκε στην κούρσα των 400 μέτρων, μεταξύ αρτιμελών αθλητών, για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 2012.
Πηγή: kathimerini.gr