Έχουμε συνηθίσει να πιστεύουμε ότι όλα έχουν έναν σκοπό. Ωστόσο, πολλά αντικείμενα που χρησιμοποιούμε στην καθημερινότητά μας κάποτε είχαν διαφορετικό σκοπό από αυτόν που τα χρησιμοποιούμε εμείς.
Δείτε παρακάτω 15 πράγματα της καθημερινότητας που σχεδιάστηκαν για άλλον σκοπό.
Coca-Cola
© flickr
O φαρμακοποιός Τζον Πέμπερτον, βετεράνος του Αμερικανικού εμφύλιου έφτιαξε μια παρασκευή από ξηρούς καρπούς και φύλλα κακάο. Το σύστησε στους στρατιώτες που έπαιρναν μορφίνη για να θεραπεύσουν το νευρικό τους σύστημα. Αργότερα, αναμείχθηκε με τις επιχειρήσεις των αναψυκτικών και στην συνέχεια πούλησε όλες τις μετοχές του. Οι νέοι ιδιοκτήτες άρχισαν να παράγουν Coca-Cola από φύλλα κακάο απαλλαγμένα από κοκαΐνη.
Μαύρο φόρεμα
© rexfeatures © wikimedia
Μέχρι το 1920 τα μαύρα ρούχα φοριούνταν σε περιόδους πένθους για τουλάχιστον 2 χρόνια. Το 1926, η Κοκό Σανέλ έραψε το διάσημο “μικρό μαύρο φόρεμα” για να τιμήσει τον αγαπημένο της. Στην αρχή, το παρατήρησαν οι διάσημες γυναίκες και μετά έγινε ανάρπαστο παγκοσμίως.
Καραόκε
© pexels
Ο Νταϊσούκε Ινούε, ένας τραγουδιστής της ροκ από την Ιαπωνία, έπαιξε για τους πελάτες μιας καφετέριας που ήθελαν να τραγουδάνε ανάμεσα στα τραγούδια. Ένα βράδυ δεν μπορούσε να είναι στην καφετέρια και έδωσε στα άλλα μέλη της μπάντας μια κασέτα με ηχογραφημένο το δικό του μέρος. Το 1971 εφηύρε μια συσκευή που έπαιζε μουσική χωρίς στοίχους, για να χαλαρώνουν οι μουσικοί, ενώ το κοινό διασκέδαζε.
Πλαστελίνη
© pixabay © depositphotos
Αυτή η ουσία αρχικά φτιάχτηκε για να καθαρίζει τις ταπετσαρίες σε σπίτια με τζάκι. Με την εμφάνιση ταπετσαριών βινυλίου, που καθαρίζονταν εύκολα με ένα σφουγγάρι, το καθαριστικό έχασε τον αρχικό του σκοπό. Αργότερα, ένας συγγενής του εφευρέτη, που ήταν νηπιαγωγός έδωσε αυτή την ουσία στα παιδιά για να παίξουν και τους άρεσε πολύ. Αργότερα, αφαιρέθηκε το απορρυπαντικό, προστέθηκαν χρωστικές ουσίες και δημιουργήθηκε η πλαστελίνη που όλοι γνωρίζουμε.
Διάδρομος
© wikimedia © rexfeatures
Το πρωτότυπο του σημερινού διαδρόμου δημιουργήθηκε από τον Σερ Γουίλιαμ Κιούμπιτ το 1818 για να χρησιμοποιούν οι κρατούμενοι την μυική τους δύναμη για να φτιάξουν σιτηρά. Οι κρατούμενοι κρατιούνταν από οριζόντιο κάγκελο και περπατούσαν σε ένα είδος ατέλειωτης σκάλας.
Σημειωματάκια post- it
© pixabay © pixabay
Ο Δρ Σίλβερ Σπένσερ προσπαθούσε να φτιάξει μια κόλλα διαρκείας, αλλά η κόλλα δεν ήταν αρκετά δυνατή και τα αντικείμενα ξεκολλούσαν εύκολα. Τότε, ο συνάδελφός του, Άρθουρ Φράι, του πρότεινε να χρησιμοποιήσει αυτή την κόλλα για να συγκολλήσει τους σελιδοδείκτες του βιβλίου του. Σύντομα, αυτά τα κολλώδη σημειώματα κυκλοφόρησαν σε όλα τα μαγαζιά.
Τακούνια
© pixabay © wikimedia
Στην αρχαία Αίγυπτο, τα τακούνια φοριούνταν από τα μέλη της υψηλής κοινωνίας σε θρησκευτικές τελετές. Αυτό περιελάμβανε άντρες και γυναίκες. Επίσης, τακούνια φορούσαν και οι χασάπηδες για να μην περπατάνε μέσα στα αίματα. Στην μεσαιωνική Ευρώπη, τα τακούνια ήταν προνόμιο της αριστοκρατίας. Στα τέλη του 20ου αιώνα εφευρέθηκαν τα τακούνια στιλέτο που όλοι αγαπάμε.
Χαρτί περιτυλίγματος με φυσαλίδες
© depositphotos.
Εφευρέθηκε από τους μηχανικούς Άλφρεντ Φίλντινγκ και Μαρκ Χαβάνες το 1957. Ο αρχικός στόχος ήταν να γίνει τρισδιάστατη πλαστική ταπετσαρία, αλλά η ιδέα δεν λειτούργησε. Ωστόσο, οι εφευρέτες υποστήριξαν ότι μπορούσε ακόμα να χρησιμοποιηθεί ως χαρτί περιτυλίγματος.
Μαξιλάρια
© depositphotos © wikimedia
Στην Μεσοποταμία τα μαξιλάρια ήταν γνώρισμα των πλουσίων. Στην αρχαία Κίνα θεωρούσαν ότι τα μαλακά μαξιλάρι ήταν άχρηστα, ενώ τα σκληρά που ήταν φτιαγμένα από μπαμπού, πορσελάνη, ξύλο ή χαλκό προστάτευαν από τους δαίμονες και έδιναν δύναμη.
Βαζελίνη
© wikimedia
Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι εργαζόμενοι στον πετρελαϊκό τομέα πάλευαν συνεχώς με μια ουσία που έμοιαζε με κερί και συσσωρευόταν στις αντλίες πετρελαίου. Ο Βρετανός χημικός, Ρόμπερτ Τσίζεμπρου, είδε μια ευκαιρία: πήρε ένα μέρος από αυτή την ουσία, έκανε μια έρευνα και διαπίστωσε ότι είχε πράγματι χρήσιμες ιδιότητες. Έτσι, δημιουργήθηκε η βαζελίνη που έχει ευρεία χρησιμότητα.
Σακούλες τσαγιού
© pixabay
Το 1904, ο Τόμας Σάλιβαν, ένας εισαγωγέας καφέ και τσαγιού από την Νέα Υόρκη αποφάσισε να πουλήσει τσάι με πιο στυλάτο τρόπο, βάζοντας το μέσα σε σακουλάκια μεταξιού. Οι πελάτες του βρήκαν την ιδέα αυτή και επειδή ήταν πολύ πρακτική. Κατά συνέπεια, οι πωλήσεις αυξήθηκαν και η ιδέα έγινε ανάρπαστη παγκοσμίως.
Λίστεριν
© wikimedia © wikimedia
Ο Ζόζεφ Λώρενς εφηύρε αυτό το αντισηπτικό το 1879 για να καθαρίζει χειρουργικά εργαλεία. Πήρε το όνομά του από τον Δρ. Ζόζεφ Λίστεριν. Ωστόσο, ο κόσμος είδε τις δυνατότητες του προϊόντος και άρχισε να το χρησιμοποιεί για πολλές χρήσεις: περιποίηση τραυμάτων, οδοντιατρική, απομάκρυνση πιτυρίδας και μυκήτων ή ακόμα και ως αποσμητικό. Έγινε ιδιαίτερα γνωστό την δεκαετία του 1920, όταν κυκλοφόρησε η πρώτη διαφήμιση του Λίστεριν.
Μπορείτε να το χρησιμοποιήσετε ακόμα και ως αντισηπτικό. Για παράδειγμα, μετά το ξύρισμα.
Βιάγκρα
© depositphotos
Η Pfizer προσπαθούσε να αναπτύξει μια θεραπεία για τις καρδιακές διαταραχές, αλλά οι κλινικές δοκιμές έδειχναν ότι το φάρμακο ήταν τελείως άχρηστο από αυτή την άποψη. Ωστόσο, παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη παρενέργεια: η ουσία επηρέαζε σημαντικά τη ροή αίματος στην περιοχή των γεννητικών οργάνων.
Φούρνος μικροκυμάτων
© depositphotos
Ο μηχανικός Πέρσι Σπένσερ, υπάλληλος της Raytheon, έκανε δοκιμές σε εξοπλισμούς ραντάρ και διαπίστωσε ότι τα μικροκύματα από ένα ενεργό ραντάρ έλιωναν την σοκολάτα που είχε στην τσέπη του. Η Πέρσι είδε μια ευκαιρία σε αυτό και έβαλε ένα καλαμπόκι, το οποίο έγινε αμέσως ποπ κορν. Αυτή ήταν η ανακάλυψη του αιώνα.