Φανταστείτε ότι πάτε για ύπνο και όταν ξυπνάτε, συνειδητοποιείτε ότι έχετε μια εντελώς διαφορετική φωνή. Αυτά δεν είναι φαντασιώσεις από ένα επιστημονικό βιβλίο, αλλά κάτι πραγματικό! Υπάρχουν αρκετές περίεργες ιατρικές καταστάσεις που ίσως να μην τις έχετε ακούσει ακόμα.
Παρακάτω θα μάθετε 12 πολύ σπάνια σύνδρομα. Οι αιτίες τους παραμένουν ανεξερεύνητες ακόμη και στον 21ο αιώνα.
Ινοδυσπλασία
© Joh-co/Wikipedia Commons
Αυτή η σπάνια και σοβαρή γενετική ασθένεια χαρακτηρίζεται από βαθμιαία οστεοποίηση των μυών, των τενόντων και των συνδέσμων. Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία του σκελετού που ανήκε σε ένα άτομο που είχε ινοδυσπλασία, το σώμα καλύπτεται αργά με ιστό οστών. Η ασθένεια οδηγεί σε σοβαρές παραμορφώσεις, απώλεια της ικανότητας για κανονική κίνηση και πρόωρο θάνατο.
Προς το παρόν, δεν υπάρχουν αποτελεσματικά μέτρα πρόληψης ή θεραπείας, αλλά οι επιστήμονες κατάφεραν να βρουν το γονίδιο που είναι υπεύθυνο για την ινοδυσπλασία. Αυτή τη στιγμή διεξάγεται η κλινική δοκιμή ενός φαρμάκου για τη θεραπεία αυτής της νόσου. Το φάρμακο υποτίθεται ότι θα σταματήσει τη διαδικασία οστεοποίησης.
Σύνδρομο Ehlers-Danlos
© Piotr Dołżonek/Wikipedia Commons
Αυτή η ασθένεια διαταράσσει τη σύνθεση κολλαγόνου. Οδηγεί σε: ευθραυστότητα των αιμοφόρων αγγείων, υπερβολική ευκαμψία των αρθρώσεων, εξαρθρώσεις, διαστρέμματα, παραμόρφωση των ιστών και άλλες επικίνδυνες συνέπειες. Το δέρμα των ανθρώπων που έχουν αυτή την ασθένεια, είναι ελαστικό και πολύ ευαίσθητο σε τραυματισμούς και ουλές.
Υπάρχουν αρκετές παραλλαγές αυτού του συνδρόμου: από μέτριο ως σοβαρό (ευτυχώς, το τελευταίο είναι πολύ σπάνιο). Σε περιπτώσεις όπου η ασθένεια δεν επηρεάζει τα αιμοφόρα αγγεία, δεν αλλάζει πραγματικά το προσδόκιμο ζωής. Αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει καμία θεραπεία, αλλά αν ο ασθενής υποβληθεί στη σωστή φυσιοθεραπεία, είναι δυνατό να μειωθούν οι αρνητικές επιδράσεις του συνδρόμου.
Ληθαργική εγκεφαλίτιδα
© akg-images/EAST NEWS
Είναι επίσης γνωστή και ως «νόσος της ωραίας κοιμωμένης», αλλά διαφέρει από την ασθένεια ύπνου που μεταφέρει η μύγα τσετσέ. Οι γιατροί πιστεύουν πως είναι ιογενής, αλλά ο ακριβής ιός δεν έχει καθοριστεί ακόμη.
Η ασθένεια χαρακτηρίζεται από υψηλό πυρετό, πονόλαιμο, πονοκέφαλο, αδυναμία, τρέμουλο και προκαλεί ύπνο σε ανύποπτο χρόνο. Δεν υπάρχει πραγματική θεραπεία, έτσι ένας άρρωστος μπορεί να αναρρώσει ή η κατάσταση να γίνει χρόνια και να διαρκέσει για δεκαετίες.
Η επιδημία ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά το 1915-1917. Μερικοί ερευνητές πιστεύουν ότι ο Αδόλφος Χίτλερ έπασχε από ληθαργική εγκεφαλίτιδα , η οποία επηρέασε την προσωπικότητά του και τις μελλοντικές αποφάσεις του.
Κνίδωση εκ ψύχους
Πρόκειται για μια κληρονομική ή επίκτητη ασθένεια που χαρακτηρίζεται από ένα σώμα που αντιδρά στο κρύο με ένα εξάνθημα. Αυτό συμβαίνει λόγω μη φυσιολογικών επιπέδων ισταμίνης, αλλά ο μηχανισμός που προκαλεί την αύξηση των επιπέδων της είναι ασαφής.
Μια συμπτωματική θεραπεία (η μόνη θεραπεία που υπάρχει): Οι γιατροί συστήνουν στους ασθενείς να μην κρυώνουν, να λαμβάνουν αντιισταμινικά φάρμακα και να βάζουν ειδικές κρέμες στο πρόσωπο και στα χέρια τους πριν βγουν έξω, για προστασία από το κρύο.
Ξηροδερμία
© East News
Αυτή η γενετική ασθένεια είναι επίσης γνωστή ως το «σύνδρομο του βαμπίρ», επειδή το άτομο που την έχει δεν μπορεί να βγαίνει στο φως του ήλιου χωρίς να υποστεί σοβαρές συνέπειες. Τα σημεία που θα εκτεθούν στην υπεριώδη ακτινοβολία, θα γίνουν φλεγμονώδη. Τα μάτια βρίσκονται επίσης σε κίνδυνο.
Αν κάποιος που έχει ξηροδερμία πρέπει να βγει έξω τη μέρα, πρέπει να λάβει όλες τις πιθανές προφυλάξεις. Για παράδειγμα, ο Ντέιβιντ Μίντλετον που μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία, έπρεπε να φοράει ένα ειδικό κοστούμι στο σχολείο και να περνάει δύο ώρες κάθε μέρα για να βγάλει την προστατευτική κρέμα.
Σύνδρομο ξένης προφοράς
© gpointstudio/depositphoto.com
Οι λόγοι για τους οποίους εμφανίζεται αυτό το σύνδρομο, είναι ασαφείς. Ωστόσο, πιστεύεται ότι μπορεί να εμφανιστεί λόγω τραύματος στο κεφάλι, εγκεφαλικού επεισοδίου ή όγκου στον εγκέφαλο. Το άτομο που έχει αυτό το σύνδρομο μπορεί ακόμα να μιλήσει τη μητρική του γλώσσα, αλλά η προφορά του αλλάζει τόσο πολύ που οι άλλοι πιστεύουν ότι μιλάει με ξένη προφορά.
Η ίδια η διαταραχή δεν είναι επικίνδυνη για την υγεία του ατόμου, αλλά οι άνθρωποι λένε ότι αισθάνονται ξένοι στις πατρίδες τους και η ζωή τους γίνεται σκληρότερη λόγω της παρεξήγησης και μερικές φορές της κατάχρησης από τους άλλους.
Υπερτρίχωση
© dana press/East News © dana press/East News
Η υπερτρίχωση είναι η υπερανάπτυξη των τριχών σε μέρη όπου δεν θεωρείται φυσιολογική, όπως για παράδειγμα στο πρόσωπο. Τις περισσότερες φορές, η υπερτρίχωση παρατηρείται στους άνδρες και σπάνια στις γυναίκες. Οι γενειοφόρες γυναίκες από τα τσίρκα του παρελθόντος, ίσως να είχαν επηρεαστεί από αυτή τη διαταραχή.
Η έμφυτη υπερτρίχωση δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί, αλλά ευτυχώς σήμερα υπάρχουν πολλοί τρόποι για να απαλλαγείτε από τα επιπλέον μαλλιά. Ο Χεσούς Ασέβες, ένας Μεξικανός ηθοποιός που πάσχει από αυτή την ασθένεια, δεν πιστεύει ότι η υπερτρίχωση είναι μια τραγωδία και ζει μια καλή ζωή.
Αργυρία
Αυτή η ασθένεια προκαλείται από την δημιουργία αργυρού ιζήματος στο σώμα. Ως αποτέλεσμα, το δέρμα έχει ένα ασημί ή μπλε χρώμα. Η ανάπτυξη της αργυρίας συμβαίνει σε καταστάσεις όπου οι άνθρωποι χρησιμοποιούν πολλά προϊόντα που περιέχουν ασήμι και είναι ιδιαίτερα συχνή στους ανθρώπους που εργάζονται με αυτό το μέταλλο.
Το πιο γνωστό άτομο με αυτή την ασθένεια ήταν ένας Αμερικανός άνδρας με το όνομα Πωλ Κάρασον, ο οποίος είχε το ψευδώνυμο «Μπαμπαστρούμφ» επειδή φαινόταν παρόμοιος με τον χαρακτήρα των κινουμένων σχεδίων. Έγινε μπλε αφού πήρε κολλοειδές ασήμι για μεγάλο χρονικό διάστημα προσπαθώντας να θεραπεύσει την δερματίτιδα του.
Σύνδρομο εκρηγνυόμενης κεφαλής
© harveysart/depositphotos.com
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από αυτό το σύνδρομο, περιγράφουν τα συμπτώματά τους ως εξής: «Υπάρχει ένας θόρυβος που γίνεται πιο έντονος και δυνατός, μετά υπάρχει ο ήχος μιας έκρηξης και μια λαμπρή λάμψη φωτός, σαν κάποιος να άναψε ένα φακό και τον έστρεψε στο πρόσωπό μου». Αυτή η κατάσταση δεν είναι πραγματικά τόσο σπάνια. Αν υποφέρετε συχνά από αϋπνία και άγχος, υπάρχει κίνδυνος να το βιώσετε και εσείς.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι αυτό το σύνδρομο μπορεί να προκληθεί από τη νευρική δραστηριότητα στα μέρη του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για τον ήχο. Αυτό οδηγεί στην «έκρηξη» και την αίσθηση που μοιάζει με ηλεκτροπληξία.
Τριμεθυλαμινουρία
© avemario/depositphotos.com
Αυτή η ασθένεια είναι επίσης γνωστή ως «σύνδρομο οσμής ψαριού» και κάνει ένα άτομο να μυρίζει σαν ψάρι. Το χειρότερο είναι ότι οι άνθρωποι που πάσχουν από αυτήν, ίσως δεν μπορούν να αντιληφθούν τη μυρωδιά, αλλά την καταλαβαίνουν οι γύρω τους. Αυτό προκαλεί πολλά ψυχολογικά προβλήματα και δυσκολίες επικοινωνίας.
Δυστυχώς, δεν υπάρχουν αποτελεσματικές μέθοδοι θεραπείας, αλλά σύμφωνα με τα αποτελέσματα μερικών μελετών, η ειδική διατροφή μαζί με ενεργό άνθρακα και χλωροφυλλίνη, μπορεί να μειώσει τη μυρωδιά ψαριού.
Σύνδρομο Σταντάλ
© Medusa Produzione © Cine 2000
Ο Γάλλος συγγραφέας Σταντάλ, περιγράφει τα συναισθήματά του μετά την επίσκεψή του στην Φλωρεντία, ως εξής: «Όταν έφευγα από την Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, η καρδιά μου άρχισε να χτυπάει πολύ γρήγορα, ένιωθα ότι η ζωή μου είχε φύγει και περπάτησα με τον φόβο της πτώσης …» Αυτό που βίωσε ο συγγραφέας είναι μια ψυχολογική διαταραχή. Εμφανίζεται με συμπτώματα όπως ο γρήγορος καρδιακός παλμός, η ζάλη, η λιποθυμία, η σύγχυση ή ακόμη και οι ψευδαισθήσεις. Συνήθως εμφανίζεται όταν οι άνθρωποι βιώνουν κάτι που έχει μεγάλη προσωπική σημασία όπως η τέχνη, η ομορφιά της φύσης, τα ζώα ή οι άνθρωποι.
Είναι πολύ περίεργο που οι τουρίστες από την Ασία συνήθως δεν έχουν το σύνδρομο Σταντάλ. Ίσως αυτό συμβαίνει επειδή ο πολιτισμός τους είναι πολύ διαφορετικός. Το ίδιο ισχύει για τους τουρίστες από την Ιταλία, επειδή είναι πιο συνηθισμένοι να περιβάλλονται από τέτοιου είδους ομορφιά.
Σύνδρομο Ούρμπαχ-Γουάιθ (Urbach-Wiethe)
© vova130555/depositphotos.com
Οι ασθενείς που έχουν αυτή την πάθηση, δεν έχουν την αμυγδαλή στους εγκεφάλους τους που σημαίνει ότι δεν μπορούν να βιώσουν φόβο. Πραγματοποιήθηκαν πειράματα σε έναν ασθενή γνωστό ως Σ.Μ. που έδειξε ότι οι άνθρωποι που επηρεάζονται από αυτή την κατάσταση δεν φοβούνται τα φίδια, τις δηλητηριώδεις αράχνες, τις ταινίες τρόμου, τις ένοπλες ληστείες και άλλους κινδύνους.
Το μόνο πράγμα που μπορεί να τους κάνει να βιώσουν κάτι που μπορεί να περιγραφεί ως φόβος, είναι η εισπνοή μεγάλης δόσης διοξειδίου του άνθρακα, που θα προκαλούσε πανικό σε κάθε υγιή άνθρωπο.