Κάποτε οι γονείς δεν αγωνιούσαν για τα παιδιά τους που έπαιζαν στην παιδική χαρά, δεν φώναζαν για τον «κακό χαμό» που έκαναν στο σπίτι τα παιδιά τους μαζί με τους φίλους τους και γενικότερα, όλα τα παιδιά της δεκαετίας του ’80, απολάμβαναν τα παιχνίδια τους, όσο επικίνδυνα και αν γίνονταν, γιατί οι γονείς τους τα άφηναν!
Σήμερα οι γονείς είναι περισσότερο ανασφαλείς και δεν επιτρέπουν στα παιδιά τους να χαρούν το παιχνίδι, γιατί πολύ απλά φοβούνται «μη χτυπήσουν». Φράσεις όπως «Μην πηδάς στον καναπέ!»,
«Μην κρεμιέσαι από το τραπέζι!», «Κατέβα γρήγορα από το ντουλάπι!», «Μην τρέχεις, θα πέσεις και θα χτυπήσεις!», «Μην κάνεις τόσο γρήγορα ποδήλατο, πιο αργά!» και άλλα τέτοια «Μη και μη», εμποδίζουν τα παιδιά να χαρούν το αυτονόητο.
Και τι έγινε αν χτυπήσουν; Εσείς δεν χτυπήσατε ποτέ; Σημάδια και μελανιές τα γόνατα και οι αγκώνες σας δεν είχαν ποτέ; Έστω και ένα ραμματάκι δεν κάνατε; Πάθατε κάτι; Δεν μεγαλώσατε; Και πάνω από όλα δεν χαρήκατε και με το παραπάνω τα παιχνίδια με τους φίλους σας;
Ρίξτε μια ματιά στις παρακάτω εικόνες. Σίγουρα θα σας θυμίσει κάτι από τα δικά σας παιδικά χρόνια. Εμάς πάντως μας θύμισε πάρα πολλά από τα δικά μας «επικίνδυνα εκπληκτικά» παιδικά χρόνια! Θα κλείσουμε λέγοντας σας, πώς πρέπει πού και πού να αφήνετε τα παιδιά σας «ελεύθερα» να χαρούν το παιχνίδι.
Κάποτε πηγαίναμε στην παραλία και δεν ξέραμε τι είναι το αντηλιακό!
Κάποτε φορούσαμε καπέλα και κράνη με τον λάθος τρόπο, ή δεν φορούσαμε καθόλου, απλά γιατί έτσι θέλαμε!
Κάποτε δεν ξέραμε γιατί υπήρχαν οι ζώνες ασφαλείας στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου!
Κάποτε το σπίτι μπορούσαμε να το κάνουμε χάος με τους φίλους μας με ό,τι παιχνίδια θέλαμε!
Κάποτε σκαρφαλώναμε παντού και ακούγαμε «μπράβο»
Κάποτε ο μπαμπάς μας μάθαινε να οδηγούμε αυτοκίνητο από πολύ νωρίς!
Κάποτε η μαμά μας άφηνε να τρώμε τη ζύμη του κέικ ή τη μους σοκολάτα από το τάπερ με κουτάλι, ακόμη και αν τα κάναμε όλα χάλια!
Κάποτε η καλύτερη θέση στο αυτοκίνητο ήταν αυτή μπροστά με τον οδηγό και τον συνοδηγό!
Κάποτε οι φίλοι σου έκαναν το γύψο στο σπασμένο χέρι ή πόδι λεύκωμα ή ζωγραφία!
Κάποτε όλα τα ονομάζαμε «Παιχνίδι»
Κάποτε φεύγαμε από το σπίτι για να παμε για παιχνίδι χωρίς οι γονείς μας να γνωρίζουν που πάμε.
