Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη στην ιστορία του Παγκάλου Ιωσήφ και στην παραβολή της άκαρπης συκιάς. Κάθε μέρα της Μεγάλης Εβδομάδας, έχει έναν ιδιαίτερο συμβολισμό, με την Μεγάλη Τρίτη να είναι αφιερωμένη στην εγρήγορση και στην προνοητικότητα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά δυο γεγονότα: την δριμύτατη κριτική του Ιησού εναντίον των θρησκευτικών αρχηγών του Ισραήλ αλλά και την γνωστή παραβολή των Δέκα Παρθένων. Την ίδια ημέρα ψάλλεται και το σπάνιας ποιητικής ομορφιάς τροπάριο της Κασσιανής.
Η παραβολή των Δέκα Παρθένων αναφέρει πέντε φρόνιμες και πέντε μωρές παρθένες, οι οποίες περιμένουν τον Νυμφίο (τον γαμπρό δηλαδή), να έρθει να παραλάβει κάθε νύφη. Η προνοητικότητα συμβολίζεται με το γεγονός πως οι φρόνιμες παρθένες, είχαν προνοήσει να πάρουν μαζί τους λάδι ώστε να μπορούν να φωτίσουν τα λυχνάρια τους , όταν έπεφτε η νύχτα. Οι μωρές παρθένες από την άλλη, δεν προνόησαν, οπότε όσο αργούσε ο Νυμφίος, εκείνες αποκοιμήθηκαν. Όταν λοιπόν ακούγεται η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός», εκείνες αναγκάζονται να ψάχνουν λάδι να φωτίσουν το λυχνάρι την τελευταία στιγμή, με αποτέλεσμα να μείνουν «εκτός νυμφώνος».
Την Μεγάλη Τρίτη μνημονεύεται και η παραβολή των ταλάντων. Σύμφωνα με την εν λόγω παραβολή, ο Χριστός θέλει να μας παρουσιάσει τα χαρίσματα, τα οποία ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο. Όμως αυτό δεν φτάνει από μόνο του, γιατί ο καθένας πρέπει να καλλιεργήσει και να καταφέρει να αναδείξει τα χαρίσματά του, όπως το να προσφέρει αγάπη στους συνανθρώπους του. Τότε και μόνο τότε, θα είναι έτοιμος να δεχθεί αγάπη.
Το βράδυ της Μεγάλης Τρίτης ψάλλεται το τροπάριο της «εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσης γυναικός», για την μεταστροφή της πόpνης που άλειψε με τα μαλλιά της τα πόδια του Ιησού, αλλά και το δημοφιλές και σπάνιας ποιητικής ομορφιάς Τροπάριο της Κασσιανής.
Ποια ήταν η Κασσιανή
Η Κασσιανή ήταν ποιήτρια που έζησε στο Βυζάντιο από το 805 μ.Χ. Μέχρι και το 865 μ.Χ. Η Κασσιανή ήταν ανάμεσα στις υποψήφιες νύφες για τον αυτοκράτορα Θεόφιλο. Η μητέρα του αυτοκράτορα, ακολουθώντας την παράδοση, κάλεσε στην Αυλή τις ομορφότερες και επιφανέστερες κόρες της αυτοκρατορίας του Βυζαντίου. Έτσι, συγκεντρώθηκαν 12 πανέμορφες παρθένες στο Παλάτι. Όταν η μητέρα του αυτοκράτορα, Ευφροσύνη, τις υποδέχθηκε, προέτρεψε τον γιο της, να δώσει το χρυσό μήλο σε όποια ήθελε για σύζυγό του.
Η ομορφιά της Κασσιανής τον άφησε άναυδο. Την πλησίασε και της είπε μια φράση θέλοντας να δοκιμάσει την ευφυΐα της: «από τη γυναίκα ξεκινούν τα κακά πράγματα;», υπονοώντας την Εύα και το προπατορικό αμάρτημα. Όμως η Κασσιανή αποστόμωσε τον Θεόφιλο ανταπαντώντας του «ναι αλλά και από τη γυναίκα πηγάζουν τα καλύτερα, τα ευγενέστερα», υπονοώντας την Παναγία και τη γέννηση του Χριστού.
Η απάντησή της δεν άρεσε στον αυτοκράτορα, γιατί δεν περίμενε να τον αποστομώσει. Για να την τιμωρήσει, έδωσε το χρυσό μήλο στην όμορφη και σεμνή Θεοδώρα. Επειδή λοιπόν ο αυτοκράτορας δεν την επέλεξε, η Κασσιανή έγινε μοναχή και αφιερώθηκε στην ποίηση και στην λατρεία του Θεού.